Sunday, May 3, 2009

Bazen...

En başından beri olmayacağını bildiğin bir şeyin hayalini kurmak zamanla anfetamin gibi bedenini zehirliyorsa, hayal kurmanın bir keyif olduğundan kim bahsedebilir?

Geçmişin yükü bedenine ağır geliyorsa, ondan nasıl kurtulabilirsin? Nefes almakta zorlanıyorsan, oksijen takviyesi almak işe yarar mı?

Sil baştan bir hayata başlamak keşke yeni bir dfter ve kalem alıp ona yazı yazmak kadar kolay olsa... olmaz mı?

Yalnızlık, pişmanlık, özlem -özellikle de geçmişe karşı olan- tek bir ilaçla geçse, bu sefer herkes mutlu mu olurdu? Mutlu olduğu için de sonsuz bir mutsuzluk yaşar mıydı?

25.12.07 / Nişantaşı

No comments: